BEYAZ GECELER- DOSTOYEVSKİ
Düşünüyorum da yüzlerce yıl önce yazılmış ve hayatta hala karşılığını bulan cümleleri okumak benim için ne büyük bir talih. Dostoyevski'nin kitapları , gerçekçi, ayakları yere basan, insanlığa değer katan düşüncelerin cümle bulmuş hali. Kitaptaki öykülerde beni düşündüren, altını çizdiğim cümlelerin bazılarını not düşmek istedim ve paylaşıyorum. Harika bir akşamdı; böyle bir akşam insana ancak gençken nasip olur sevgili okur. Gökyüzü öyle yıldızlı, öyle berraktı ki, onu gören kendine sormadan edemezdi: Nasıl oluyor da böyle bir göğün altında türlü türlü suratsız, kaprisli insan yaşayabiliyor? Bu cümleyi öyle bir zamanda okumuştum ki benim içimden geçenlerin kelimelere bürünmüş hali idi. O anki ruh halim ancak böylesine derli toplu bir şekilde ifade edilebilirdi. Aynı gökyüzü altında yaşamayı bırak, aynı çatı altında, aynı iş yerinde, aynı asansörde, aynı trende, aynı otobüste, aynı gemide bambaşka insanlar, bambaşka kafalar hayat sürüyordu. Teoman'ın "istasyon insanl